Grecja w pewnych momentach miała komplikacje związane z produkcją wina. Przez wojny nie było możliwości dalszego rozwoju winiarstwa. Dopiero w latach 80 zaczęli pojawiać się mali producenci wina. Oczywiście przez cały czas istnieli więksi producenci wina, ale to właśnie ci mali zaczęli znów napędzać od nowa produkcję.

Filoksera winiec – mszyca, groźny szkodnik winnic, rozwija się na korzeniach i liściach winorośli. Na korzeniach tworzą się galasy zaburzające system przewodzący w roślinie, co powoduje obumieranie korzeni i osłabienie całej rośliny, która więdnie, żółknie i zamiera. Pojawiły się one w Grecji i bardzo zniszczyły przy tym uprawę.

Wino greckie cieszyło się szczególnie dużym prestiżem we Włoszech za czasów Cesarstwa Rzymskiego. W średniowieczu wina eksportowane z Krety, Monemvasii i innych greckich portów osiągały wysokie ceny w północnej Europie.

Historia greckiego wina zaczyna się w czasach prehistorycznych, gdzie dzikie pozostałości winogron znaleziono w wielu częściach Grecji, a udomowione winorośle uprawiane są od drugiej połowy piątego tysiąclecia p.n.e.

Pod koniec XIX wieku, kiedy francuska winnica została prawie zniszczona przez filokserę, greckie wino kierowane było głównie do Francji i ze względu na popyt w dużej mierze produkowano wino porzeczkowe.